Jeugdherinneringen Meester Schoofs. Jeugdherinneringendoor Meester Schoofs+- 1. Dit is een bijgewerkte digitale editie met. In 1. 98. 8 gaf de Remacluskring deze jeugdherinneringen al postuum. Zepperen. Het Woord vooraf luidde: Welke Zepperenaar heeft Meester Schoofs niet gekend? Voor mijn werk bij Novilo en VO op Niveau mag ik de talentopleiding voortgezet onderwijs verzorgen en ik doe dat nu al een aantal jaren met groot plezier. Gedurende tien cursusdagen ontmoet ik een groep cursisten die, vaak. Augustus 2014 Zie hoe wij dansen, daarin spreekt ons hart. Wie zegt dat zonneschijn vreugde brengt, heeft nog nooit in de regen gedanst. Overal kun je dansen, al is het enkel in je hart.
Geboren als. zoon van een rademaker stond Jozef Schoofs vanaf 1. Hij was erg. bedrijvig als opsteller van bidprentjes, in het liefhebberstoneel. Zijn vaardige hand schreef. Zepperen. Deze getypte teksten. Henri Vanoirbeek en Albert Manet. Verlucht met oude foto’s en pentekeningen van Tim. Nijs geeft deze brochure een tijdsbeeld uit de jaren rond de. Het decor is het dorp van toen, een. De vaak kleurrijke opmerkingen over. Zepperse personen en de vrije spellingsvormen laten wij voor. Iedereen kan nu meegenieten van de. Lamme Mommen, Ber Creten, Marieke van. Celesius en Bertuske Thijs, over de school van v. De. jeugdherinneringen van Meesters Schoofs zijn een blijvend. Heb hier op mijn levensbaan niets wat. De Remacluskring van Zepperen. Jef Celis, Willem Driesen, Prof. Guy Fabry, voorzitter, Fons Heeren, E. H. Louis Henckens. Richard Knapen, Albert Manet, Hugo Nijs, Toon Vanoirbeek, E. P. Pentekeningen door Tim Nijs. Zet- en drukwerk. Mark Neven en Roger Strauven. Zelfs enkele 'luxe- edities' ingebonden via PZ. Ziekeren, werden besteld. Ze inspireerden heel wat dorpsgenoten. Anderen vertelde hun. Willem Driesen, onder meer koster Antoine. Vaes en Henri Hechtermans. Classicus en oud- leraar Henri America. Leven in. Oud- Zepperen. Van kjoezestein tot kurrezoug, ook een uitgave. Remacluskring. Het handgeschreven relaas van Maurice Vananroye. Duitsland tijdens de tweede wereldoorlog. Zepperen- website te lezen of af te drukken. Meester. Schoofs (1. Op 1. 8. mei 1. 89. Alfons Schoofs bij burgemeester Louis Minsen de geboorte aangeven. Zijn echtgenote Joanna Catharina, 3. Joannes. Jozef. Getuigen waren bakker Jozef Smets, 2. Jan Hechtermans, 6. Diezelfde dag waren ook de tweelingen. Felix- Henri en Pieter- Johannes Leunen geboren. Vader. Alfons Schoofs was rademaker- landbouwer, afkomstig van Brustem. Zijn broer Bertus (1. Zepperse Maria- Catharina America en woonde aan de. Luikersteenweg. Alfons trouwde met het Zepperse meisje Joanna. Catharina Fabry (. Zij. zouden, behalve Jozef nog vier zonen krijgen: Alfons Egidius. DE GROOTSTE OPLAGE IN STAD EN PROVINCIE Directeur J v STRATEN / ABONNEMENTSPRIJS fclJ VOORUITBtTALING PER WEEK 0.20 PER MAAND 0.87 i PER 3 MAANDEN 2.60 *! Reformhuis Smulders Sittard. Bachbloesems bij concentratieproblemen. Soms hoor je er iemand over klagen dat hij zich moeilijk kan concentreren, niet helder van geest is of nergens zijn gedachten kan bij houden. Ren. Broer Henri verdronk als oorlogsvrijwilliger. Bray- Dunes in 1. Moeder stierf in 1. Schoofs overleed twaalf jaren nadien. Jozef Schoofs behaalde. Sint- Truiden op 1. Sint- Joost- ten- Node en Drogenbos. Hij kon. op 1. 5 oktober 1. Zepperen. Bij de verplichte veeleveringen voor de. Luik in augustus 1. Schoofs als. hoofdbegeleider meegestuurd. Door het oorlogsgeweld raakte het. Hognoul en de meester moest de burgemeester. Roucour in zijn schuilplaats opzoeken. Hij werd er in 1. Vanaf 1. 92. 6 werd meer in het centrum van de. Claes. uit Sint- Truiden naar ontwerp van architect Ars. In een brief uit 1. Politieke. perikelen deden hem rond 1. Meester Schoofs was. Een conflictje met de katholieke. Vanvuchelen leidde tot een scherpe open. Enkele. jaren woonde de Meester op de Hoogmolen, een 1. Bautershoven- Sint- Truiden. De onderwijzers voor hun. Staande: Firmin Neven en Basile Schoenaerts. Toen op 1. 0 februari 1. De Vereenigde Vrienden” in Zepperen werd gesticht. In 1. 92. 0 werd hij opgevolgd door. Henri Jammaers. Volgens het. Boeren van Oolen”, “De nieuwe dokter” of. Het schoothondje der koningin”. In de twintiger jaren. Jozef Schoofs “De Zot van Herckenrode” van. Creten voor het Sint- Truidens Volkstoneel. In latere. jaren scherpte hij zijn pen voor polemieken over lokale politiek. Meester Schoofs was een veel. Haar moeder Virginie of Nie was de oudste dochter. Gaspard Vanoirbeek, leraar aan de athenea van. Verviers en Luik, ook wel “De Professor” genoemd. Haar ooms Joseph en Marcel. De kleine Suzanne. Stok, waar haar opa na zijn. Paul de hoeve beheerde. Ook. baronesje 'Jette' had naar verluidt een oogje op de knappe . Zepperen, in: De. Bink, Sint- Truiden: Heemkundige Kring Groot- Sint- Truiden. Terugkijken. Eerste. Broer Armand. De neus. Bert. Lamme Mommen. Kleutertijd. Wandelen. Suzanne. Kattekwaad. Armand. Wintertijd. Spikken. Pa. Alcohol. Albert. Onderwijs. Lezen. Protest. Franskiljon. De Mutsaard. Oom Goris. Vogels. Henri ziek. Werken. aan de kerk. Mijn. vriend Knuts. Aardbeien. Leon en de. Broer Ren. Niet meer roken, vermageren, van dit en dat niet meer. Dan dringen donkere. Als je daaraan toegeeft, vooral als je. Om dat schrikaanjagend spook van mijn lijf te houden zie. Ik stel me mijn kleutertijd weer. Ik speel, ik ben weer een kwajongen. Ik. hoor menig oudere zeggen: “Ware ik nog eens twintig”. Ik verkies de eerste. Ik heb. niet de pretentie hier een literair werk te scheppen. Ik ben geen. letterkundige. Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is. Ik pen. zoals ik gepend ben. Ik zit aan mijn lessenaar en mijn geest. Mijn dagen hebben weer inhoud. Wat ik verhaal. heb ik zelf beleefd of horen vertellen. Ik ben met te weinig. Ik ben. geboren te Zepperen, op 1. Dikke- Linde, op de kelderkamer. Daar zag ik voor het eerst het. Ik zeg “lamplicht”, omdat de blijde. Ik leid dit. af uit het feit, dat moeder mij altijd gezegd had, dat ik op 1. Pas toen ik voor het eerst naar school ging. De. herinnering die me, naar mij dunkt, het verst is bijgebleven, is. Anna- Catharina Fabry. Ik weet alleen, dat ik nog op. Stina, en vice versa. Zodat ik toch. geen heel papkind meer was, maar toch nog te klein om aan de hand. Ik weet niet waarom die tocht me zo is bijgebleven. Ik had iets. gezien, dat me erg was opgevallen, maar ik wist het niet thuis te. Een eenvoudige aardeweg, zoals er in. Ik zag een smalle. Op het water zwommen. De ene na de andere dook kopje onder. Er was er een bij. Hij draaide. voortdurend rond een andere eend, en ging dan tjateren aan haar. Hogerop, waar de weg dieper gelegen was. Ik heb me lang afgevraagd. Moest ik zelf. schilder geworden zijn, ik ben zeker dat zulke landschappen in. En die woerd met zijn. X (thuis), A (vijver Terwouwen), B (hoeve van. Groottante)Na een. Langs de poort kwamen wij in de mesthof, waarachter het. Een gehalveerde deur gaf toegang tot de. Wij kwamen links in de grote keuken. In de rechterhoek. Daar stond aan de. Ik werd ervoor neergezet. Dat is. Wanneke en Stina, gij komt mij eens bezoeken , dat is wel. En dat is uw Jefke, Wanneke? Wat een. schoon manneke, en braaf is hij ook, dat kunt ge zo zien. Krijg. ik een polleke, me jungske? Mam nam. mijn elleboog vast en legde mijn handje in de beenderige vingers. Ik huiverde alsof ik de dood had. Ziet ge wel wat een. Daar in die kist ligt een peperkoek, snijd. Mam (wij hebben ons moeder altijd. Mam” en niet “Mama of Ma” geheten. Dit was. in die tijd op de buiten kaligheid). Mam diepte dus uit de grote. Ik zie hem nog altijd. Ik kreeg een ferme. Intussen hadden beide bezoeksters een stoel genomen en. Aan hun verder conversatie heb ik. Ik knabbelde en ik keek. Ik keek naar. dat uitgemergelde gezichtje op het blanke kussen, naar die. Ik. keek naar het sant. Oorlellekens, waar je haast doorheen kon. Ik keek naar alles wat zo. Het bed trok mijn. Daar hingen mooie. Tegenover mij een grote, donkere. Aan de achtergrond een. O. L. Vrouw, waarvan ene in de top van. Scherpenheuvel. Daarom heb ik het zeker onthouden. Bij. het afscheid nemen moest ik weer een polleke geven. Zij drukte. mijn handje wat te lang naar mijn zin, en zei met een gebroken. Jefke, altijd zo braaf zijn, dan komt ge later. Toen ik een kwajongen van zeven of acht. Berg”, waar wij een. Ik moest helpen aardappelen rapen. Wij kwamen in de. Bergstraat. Ik herkende dadelijk de weg, die ik op moeders arm. De vijver met zijn knotwilgen zag er net eender. Er dreven ook weer eenden op het rimpelig water. Maar die. met zijn krulletje had ditmaal klaarblijkelijk niets te vertellen. Hij lag lui in het gras op de dijk, zijn. Het huis van mijn groottante. Ik vroeg vader ernaar, toen we aan ons. Hij wees me wat verder, waar het doorheen de bomen. Groottante zat al een hele tijd. Zij liet geen kinderen na. Op leeftijd trouwde. Hij had zijn dooddag aan de goederen, zodat de. Het boerderijtje viel te beurt aan oom Henri. Ik ben er nooit meer in huis geweest. In die. zelfde woning had moeder eens een avontuurtje toen ze nog een. Dat heeft ze me later verteld. Op haar slaapkamer stond. Mam nam er een paar lakens uit, en toen ook een lang. Welke weemoed. droeg moeder in ’t hart om reeds aan haar dood te denken? Haar woorden stemden mij droevig. Van toen af, telkens de bronzen toon van de grote. Die overdreven gevoeligheid erfde ik. Heel mijn leven heb ik daardoor geleden. Bij de. minste aandoening, het hoefde daarvoor nog geen dramatische te. Het. gebeurt nu nog heel dikwijls, gezeten voor de T. V. Heimelijk tracht ik die tranen dan weg te moffelen. Onlangs. op een familievergadering kwam de erge ziekte van mijn zoon Henri. En ofschoon diezelfde zoon als een stoere majoor bij. Hij zei het in. ’t Frans. Natuurlijk, hij is immers van Hasselt, en hoort. Frans praten. Maar. Tegen de rechterwand was een vakje. Ik hief het deksel op en het eerste wat. Dat moest voorzeker. Maar daar lag ook een. Zij had de vorm. van de muts der zeven dwergen uit Sneeuwwitje, gemaakt van. Van binnen was ze. Ik zette ze op. mijn kop, die er met de hals erbij in verdween. Die. droeg hij op de boogschutterij. Onder nog wat rommel vond ik, zo. Maar dat was niet een gewone stok. Hij. was versierd met allerlei insnijdingen, kunstige figuren en. Hij ging ook uiteen en. Ik vroeg aan moeder wat voor een ding dat was. Als. klein meisje speelde ze eens met vriendinnetjes op het stro in de. Gippershoven, dezelfde die mij met de. Opeens viel ze tussen en. Op haar angstig. geschreeuw en het geroep van haar vriendinnetjes kwam tante. Zij werd uit har benarde positie gered. Toen vertelde. tante haar, dat in die geheime plaats in de tijd van Napoleon een. Alleen bij donkere. Om zijn. tijd door te brengen maakte hij bij het licht van een lampje. Waar. zijn die oude souvenirs gebleven! Wat is er geworden van die hoge. Stilgevallen gelijk het hart van vader, moeder en drie. Mijn. eerste ziekte heb ik doorgemaakt toen ik een jaar of vier was. Ik. had de “geelverf” duchtig te pakken.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
December 2016
Categories |